Het lief en ik hebben heel wat te vieren in de laatste twee maanden van het jaar. We leerden elkaar kennen in die periode, trouwden en samen met Emma zijn we beiden jarig in december. Er is zes december en Kerstdag en Nieuwjaar en al snel beseften we dat we vanaf november wekelijks zouden verdrinken in de cadeaus moesten we al die dagen vieren met spullen.
We vonden dat, eerlijk gezegd, zo dwaas: wekelijks dingen kopen om te geven aan elkaar. Extra tijd vrijmaken tijdens de eindejaarsdrukte voelde zo geforceerd en daar hadden we beiden geen zin in. We bedachten dus iets anders.
Ieder jaar gaan wij twee in het voorjaar goed eten. Michelinster goed. Zolang het voor juli is, is het oké. We gaan nooit specifiek op zoek en zien wel wat op ons pad komt en zo geschiedde vorige maand. Via onze architect (shoutout aan Luc Groosman) kregen we de tip om te reserveren in het lokale Tafel Twaalf. Volgens hem was de Michelinster een kwestie van tijd en de foto’s trokken ons over de streep: we reserveerden.
Op paaszondag trokken we richting Waterland-Oudeman om te lunchen. We werden warm ontvangen door gastvrouw Fien en hadden meteen het gevoel dat we een beetje thuis kwamen in iemands living. De sfeer was warm en we voelden ons ter plekke ontspannen. Het lief koos ervoor om te zitten zodat hij de keuken zien, want foodnerds are gonna foodnerd.
Na een introductie van de menukaart werd meteen duidelijk dat er een grote liefde is voor de streek en zeer lokale producten. Ik, de ingevoerde West-Vlaamse, kende enkele plekken. Het lief daarentegen, geboren Meetjeslander, kon gezichten plakken op de mensen die de ingrediënten leveren voor Tafel Twaalf. Long live Grandmaland!
Het aperitief en de bijhorende hapjes zetten de toon voor de rest van de ervaring. Macaron van rode biet (Luvinushof!) Awel, ja. Champignon met zwarte look en kaas van ‘De Margriete’? Laat maar komen, zegt!
Ikzelf was een absolute sucker voor de Noordzeekrab met aardappel van ‘Het Waterland’ (uit de tuin van Fiens papa!) en het lief werd bijna gelovig toen hij het lamsvlees ‘De Margriete’ proefde. En de sauzen. De sauzen. Oh, daar hebt ge geen idee van. Chef Jonas steekt alles bomvol smaak, maar de saus bij elk gerecht was een sonnet op zijn eigen. ‘t Is dat ik geen muziek maak, of ge kreeg een liedje met als onderwerp iedere saus die we die dag aten.
Van het lief moet ik ook de wijnen vermelden omdat ze zo goed gekozen waren. De wijnen die gepaard gaan bij ieder gerecht zorgen voor perfectie. Fien legt uit welke wijn er geschonken wordt en waarom ze voor die wijn koos. Dat is standaard in de gastronomie, maar zij doet dat op zo’n manier dat je niet anders kan dan zelf enthousiast worden. Mijn alcoholvrije keuzes waren ook een schot in de roos wat dat betreft.
Chef Jonas en gastvrouw Fien doen dat geweldig goed. Je voelt de passie en liefde voor hun vak in alles wat ze doen. Van de ingrediënten, de gerechten en de wijn tot de kaarsen die op tafel staan. Ze zijn fier op hun Tafel Twaalf en op hun Meetjesland en dat is geheel terecht.
We waren even weg van de wereld, het lief en ik. We konden vier uur lang genieten van zalig eten terwijl we nooit uitgepraat raakten en de tijd vloog aan ons voorbij. Alles klopte. Zo’n momenten zorgen voor de vlinders van toen en mijn god, wat is dat kostbaar. Deze was voor de negen jaar op onze teller. We hadden geen betere plek kunnen kiezen om onze liefde te vieren.
Wil je zelf ervaren hoe goed het daar is? Ga dan de website van Tafel Twaalf bezoeken en reserveer. Wees er snel bij, want dan kunt ge zeggen dat ge ze ontdekte voor er een ster was.
Wees u bewust dat ook de lunch een uitgebreid meergangenmenu is, waardoor je gemakkelijk vier uur aan tafel zit zonder het zelf te beseffen.
In het concept van Tafel Twaalf zit je met twaalf aan één tafel. Door wat ruimte tussen te laten per reservatie is er genoeg privacy (introvert het lief voelde zich op zijn gemak), maar mocht je sociaal willen doen kan dat ook.
Ik begin er van te watertanden!