Het laatste weekend van april spendeerden het lief en ik in Lo-Reninge. Een weekend weg, met twee, Bachten de Kupe. Rust verzekerd en laat het nu net dat zijn wat we nodig hadden. Er was niet echt een plan. We kozen een bed & breakfast, stuurden een paar mails en tweets, sprongen in de auto en we gingen wel zien. Later vertel ik u daar allemaal meer over. Eerst uitgebreid onze eerste stop: Jules Destrooper. Hun bezoekerscentrum werd mij getipt via Twitter, dus ik was curieus.
Als ge aankomt bij mijnheer Destrooper zijn centrum moet ge de lift nemen, geen gang, geen inkom. Lift in en naar boven. De liftdeuren gaan open en dan weet je dat je in de koekskeshemel bent. Een ticketje voor een bezoek kost u vijf euro (zegt nu zelf: wat hebt ge daar nog voor?) en na een korte inleiding kan je het museum in. Het museum wijst zichzelf uit. Ze nemen je mee langs een tijdslijn, vanaf het prille begin, de eerste koekjes tot nu. Alle machines en toebehoren staan uitgestald, samen met informatie over de tijd van toen ze gebruikt werden. Veel leeswerk, maar het lief en ik vinden dat niet erg, integendeel zelfs: je bepaalt je eigen tempo.
Na de machines kom je terecht in een zaal met zeteltjes. Er wordt een filmpje getoond van het ontstaan van Destrooper tot nu. Leuk aangepakt, niet langdradig en toch boordevol info. Na die zaal kom je terecht in een soort galerij met postkaarten. Postkaarten zegt ge? Ja, postkaarten. Eén van de Destrooper Juniors besloot in de oorlog foto’s te nemen en die als kaarten te laten drukken. Het ging niet goed met de koeken toen mensen moesten vechten voor hun leven, maar met postkaarten wel. Er ging veel verloren van die collectie, op zolder van de familie, ge weet wel hoe dat gaat. Toch ligt er aardig wat tentoon gesteld. Ik was daarvan verschoten, jong. Oorlogskaarten. Mohow, zeg.
De laatste zaal is er een met uitleg over alle ingrediënten van hun koekskes, relatiecadeaus en awards die de familie Destrooper kreeg. Grappig tot en met. De dingen dat je krijgt als succesvol bedrijf zijn zo vol kitsch dat je bijna een zonnebril nodig hebt. Awards bestaan voornamelijk uit gegraveerd kristal. Verder kan je er je foto laten nemen gelijk ge zelf op een koekskesdoos zou staan. Zo cool. We hebben daar gelachen voor tien, het lief en ik. Dat verbaast u waarschijnlijk niets. In die zaal kan je ook filmpjes bekijken over foodpairing. Bekende chefs leggen uit dat ge hun koeken kunt eten met hesp en vis. Wreed lekker, naar het schijnt. Dat zei het lief toch.
De tour eindigt in een ruimte met een koffiemachine (Mijnheer Destrooper: ge zijt een topmens!) en koekjes. Een schaal vol Destrooper koeken en koffie. Gratis, voor de voorniet. De vrouw die ons bediende wist onwijs veel te vertellen over foodpairing en de koeken. Ze liep over van passie en ik hou van zo’n mensen. Vaknerds, die honderduit vol enthousiasme vertellen over hun product. We mochten er zelfs een nieuwe soort proberen. Een dun koekje in drie varianten: met appel, met sinaas of framboos. Na een dik uur zat ons bezoek erop en gingen we richting uitgang.
In het naar buiten gaan passeer je nog de typische winkel met producten en wordt er gevraagd of je het plezant vond. Bonuspunten voor klantvriendelijkheid, gasten! Hoeveel bonuspunten? Duusd, want als blogster (prinsessengewuif!) kreeg ik vanalles mee voor iemand van jullie. Wat? Een gigantische doos koekjes, een minidoos koekjes, een rugzak, een handdoek en servetten. Die rugzakken worden trouwens niet meer gemaakt of verkocht. Limited Edition, y’all!
Wat moet je doen om dit pakket te winnen? Vertel mij in de reacties wanneer uw koekske het beste smaakt. Maandag 1 juni 2015 maak ik rond 19u00 de winnaar bekend op mijn Facebookpagina. Uit alle antwoorden wordt er een winnaar gepikt en als bpost wat meewerkt ontvangt ge het pakket diezelfde week nog. Veel succes allemaal!
vraagt ge nu echt wanneer een Jules Destrooper koekje mij het beste smaakt? altijd smaakt dat, altijd zeg ik u! smorgens vroeg als ge net uit uw warm beddeke zijt gerold, met een tas verse dampende koffie, smiddags, na ‘t eten, achterover leunend van teveel te eten, en toch past er nog een koekje bij, en savonds, na de boterhammekes en voor het slapen gaan, alweer in combinatie met een (alweer) verse gezette koffie.. en, laat ‘t er dan gerust meer dan eentje zijn… x
Mijn koekje smaakt het best als ik die op mijn gemak kan opeten. Dwz wanneer er geen vier kinderen aan mijn rok hangen en allerlei toeren uithalen om toch maar dat koekje af te luizen:) trouwens, lukken van jules, hier een traditie op 1 januari:)
Mijn koekske smaakt mij het beste na de hele avondrush: gekookt, gegeten, afgeruimd, afwas in het masjien, kleine Kadee eten gegeven, medicatie voor kleine Kadee gemaakt, verpleegster voor kleine Kadee binnen en weer buiten, ons Flavie hare pyjama en slaapzak aan, haar papfles flink leeg (zonder kotsdouche… pure bliss), Flavie in haar bed…
En dan… PLOF in mijne zetel, met een lekker koekske en ssssstilte 😊
Na de kampioenenviering van blauw zwart. Lang geleden dus, dringend nood aan koekskes
Als ik op zondagnamiddag knus, gezellig opgekruld in de zetel onder een dekentje lig, de koers met Michel Wuyts op de achtergrond, ‘t ventje die mijn voetjes masseert, een tasje thee en awel ja, een lekker koekske om te soppen 😉
We werken meestall s nachts en dan is de nood naar koekjes hoog …maar eerlijk koekjes smaken op ieder moment van de dag ..
Het lekkerste koekske is het koekske dat ge van uzelf moogt eten na een hele tijd geen koekskes.
Ge hebt ervan gedroomd, ge hebt ervoor afgezien, ge hebt u ingebeeld hoe het zou kraken en smaken.
Ge had geen idee.
De blikken doos gaat open en eerst valt ge al half flauw van de geur (boter! suiker! koekjeskruiden! dinges!)
Uw vingers pakken het brosse koekje en je merkt hoe je mond zich in een halve glimlach trekt, je lippen vanzelf opengaan en het speeksel een rode loper vormt op uw tong.
En dan den beet. Beter dan je je kon voorstellen. Het vermalen van uw tanden. De smaak tot in uw neus. Ge ruikt hoe het proeft.
Waarom in godsnaam hebt ge uzelf dat ontzegt. Onbewust drukt ge de doos wat dichter tegen u aan. Uw koeskes. Uw schat.
En ge neemt een tweede. En nog één.
Omdat het mag. Omdat het moet
Omdat koekske.
Met vrienden/familie. Meer heeft een mens niet nodig.
Wat een leuke give-away 🙂
Wanneer een koekse het beste smaakt?
Als ik bij meme thuis ben op vrijdag na het school, mijn schoenen uitschop en in kleermakerszit me in de zetel nestel met een tasje koffie. Dan zet meme een schotel met koekskes op tafel en ze laat me niet gerust voor ik er eentje neem.
Mijn grootouders hebben steeds dezelfde soorten koekjes in huis (als sinds mama, zus en ik daar kwamen wonen) en wanneer ik op vrijdag met mijn koekske in de zetel zit, heb ik telkens opnieuw het gevoel dat ik thuiskom 🙂
Whenever, wherever!
Wanneer koekjes van JDS het best smaken? ‘s morgens bij een kop koffie, in de namiddag bij een tas koffie of’ s avonds bij een tas warme chocomelk. Eigenlijk gewoon altijd. Maar het lekkerste zijn ze toch in goed gezelschap van familie of goede vrienden.
Altijd, ah ja! Maar nog het meest bij de mama aan de keukentafel met een tasje koffie en een hoop geklets.
Altijd natuurlijk. Vooral na n dag waar alles mis ging wat mis kon gaan. Koekjes rules! Njom njom
Mijn koekskes smaken het best na een hele dag zonder snoepen. Vooral als ik dan het hele pak leegvreet! 😳
Ja ! ik ben een jules de strooperfan ! Ik ben geen koekskesfan, maar voor hen maak ik een uitzondering ! En hun koekjes smaken gewoon ALTIJD!
Mmmm koekskes van Jules…. *veegt druppeltje kwijl uit mondhoek*
Die boterwafeltjes katapulteren mij altijd terug naar gezellige kerstdagen, met de familie rond de tafel, als extraatje na de dessert, voor de gaatjes nog wat te vullen 🙂
Alleen in de zetel met een fijn boek en een goed gevulde blikken koekendoos… Ook topmomenten!
Mijn favoriete Jules De Strooperkoekjes zijn de nieuwjaarswafeltjes en die smaken mij het beste aan de tafel van mijn grootouders op een zondagnamiddag in het voorjaar met een voorjaarsklassieker op tv, mijn meme die supportert voor volderke en mijn pepe die vdb vermeldt gewoon om haar kwaad te krijgen. Het wafeltje knabbel je hoekje per hoekje rondom rond weg. *Sweet memories* Maar elke keer ik zo een wafeltje proef denk ik daar wel aan
Nu ik zwanger ben,smaakt een koekske op IEDER MOMENT VAN DE DAG! De laatste 6 weken gaan in,dus het mag van mezelf.
Een koekske smaakt het best op een zondag, na t eten, als we op t gemak met een theetje de krant of ander boekske aan t leeglezen zijn…
Koekjes smaken altijd, maar nog het meest op een rustig moment samen met de husbie op ons terras 🙂
In de zetel, voor de tv of achter de laptop, na een complete baaldag.
Ik vind koekjes het beste smaken op zondag, in de zetel met mijn ventje, met een lekkere tas thee en een goed boek erbij. Zalige rust! De koekjes maken het dan compleet af :-).
De lukken smaken het best bij mémé als we daar nieuwjaar gaan vieren: nostalgie ten top! Typisch West-Vlaams, om de roots in ere te houden.
Met een kopje koffie, rond 10u, of met een grote mok thee, ‘s avonds in de zetel… En dan nog net iets meer het tweede, want dan stop ik niet na één of twee koekjes, nee, het genot mag een hele film lang duren… 😀
Die houders in witte keramiek, die “moule” of hoe schrijf je dat, werd op mijn werk gemaakt denk ik. Mijn koekje smaakt het best na mijn middagdutje samen met mijn koffietje….mmmm
Wat een z-a-l-i-g-e give-away !!
Mijn koekske smaakt altijd! Laat die Jules Destroopers maar komen!
Ik ben der klaar voor!
Liefs
Marieke
Die koekjes smaken altijd, maar nu ik borstvoeding geef aan mijn tweeling, heb ik honger als een paard en geen tijd om te koken. Zo’n grote doos zou er dus zeker wel heel erg vlot ingaan 🙂
Mijn beste herinneringen aan deze koekjes zijn wanneer we ze kregen bij meme en pepe op nieuwjaarsdag in Meulebeke (mullebeeke in t skoon west vloams). Na het eten, de volwassen nog een druppel (elixir d’anvers ) en wij een destrooper wafeltje!
Mijn beste herinneringen aan deze koekjes zijn samen met mijn marraine oftewel mijn grootmoeder en mijn nicht. Na het eten aten we samen een appeltje en een koekje van Jul es Destrooper. Heerlijk!
Nu moet ik bij het eten van een koekje steeds aan mijn marraine denken die jammer genoeg enkele jaren geleden overleden is.
Zondagmiddag, dochter doet middagdutje, keuken is proper en dan een verse kop koffie met een koekske echt smaken!
koekjes smaken gewoon altijd!
Zeker nu we aan de andere kant van de wereld zitten en ik hier op een qwerty-klavier moet typen
‘s avonds om 20u. Als de kindjes in bed zitten en effectief slapen (dus nadat zoonlief “toevallig” nog eens naar het toilet moest), als de was en plas keihard genegeerd mag worden en je gewoon in de zetel kan ploffen.
Al is vrijdag om 15u45 ook een goed moment: als we thuiskomen van school en met een wat specialer vieruurtje vieren dat het weekend begint.
btw: mmmm luksjes…
ALTIJD 🙂 Mijn vriend zweert bij een koekje bij zijn koffie om acht uur s avonds. Ik drink dan wel geen koffie, maar een koekje gaat er bij mij altijd wel in 🙂
Na het huishouden op een vrije dag. Zo net voor ik de kindjes ga ophalen. Nog even alle rust. Met koffie en een Destrooperwafeltje. Heerlijk!
Koekskes smaken het beste samen met een jatte kaffie, tijdens het lezen van een “Geweldig & Gênant” *onverbloemd geslijm – alert*
Maar vooral: op een zondagnamiddag – nog steeds inclusief jatte kaffie – als ge bezoek hebt en op uw gemak in de zetel zit te kletsen en er geen plannen meer zijn voor dien dag waardoor er niks meer hoeft en ge niet op de klok hoeft te zien. Daar en dan, een pakske koekskes open doen en weten dat ge daar altijd mee scoort bij uw bezoek. En ondanks alle etiquette het allerlaatste koekske durven pakken. Goeie manieren zijn overrated als het op koekskes aankomt.
🙂
hoera voor Julekes ! Altijd ! En ook: overal ! Maar meest nog nadat ik een halve cursus familierecht (of ander cursusmateriaal) verwerkt hebt. Alle Julekes zijn trouwens lekker. Maar de oerdegelijke “lukn” nog meest. 🙂
Zo’n koekskes smaken mij het best ‘s namiddags: als Grote Broer nog op school is en Kleine Broer een middagdutje doet. Eventjes rust. Dan vind ik dat ik wel zo’n doos (1 koekje bedoel ik hé ahumahumahum) verdiend heb 😉
Living on the edge, ik doe nog eventjes mee! 🙂
Ik drink geen koffie of thee dus dat uitvlucht heb ik niet, maar ik zou toch gewoon volmondig ALTIJD antwoorden!
Jules De Strooper. Dat zijn gewoon echt de allerlekkerste van heel koekskesland!
Verdomde WordPress reader, om één of andere reden komen bepaalde blogs daar niet meer op (moet telkens opnieuw toevoegen) en nu heb ik mijn kans verkeken op al dat lekkers. Dedju toch !
Ik heb zo’n miserie met Bloglovin. Die technologie toch, he.