Geweldig & Gênant 66

Dinsdag en we zijn er terug. Emma slaapt in haar park en terwijl typ ik dit uit. Volgens mij is ze nu bijna klaar voor haar universitaire studies. Of toch op zijn minst bijna gereed om brood bij de bakker hier in ‘t dorp te gaan halen. Het is twee weken geleden dat ik de vorige Geweldig & Gênant online zette,  dus aan inspiratie is er helemaal geen gebrek, integendeel. “Het doet wat met een mens” zeggen ze over kinderen, maar ze vergeten wel te vermelden dat uw hersenen maanden aan een stuk in appelmoes veranderen. Of zoals ik deze week zei: “Ja, ik weet het, dingske was toen en omdat dingens niet ging was het dingens in dingens te doen!”. Het lief stond erbij en keek ernaar.

 

Geweldig

• Bij de gastvrije Sofinesse met alleen maar vrouwen samen gaan babbelen over borstvoeding en draagdoeken en baby’s en snot-kwijl-kak en andere plezantigheden.
• De sprongetjes zijn er weer. Emma kan ondertussen al dingen vastgrijpen, in haar mond steken en een kleedje onderkwijlen in minder dan vijf minuten. Bewondering alom.
• Vriendin des huizes Katrijn siert de cover van de nieuwe Charlie magazine. Kopen die handel! Of een abonnement nemen gelijk mij.
• Paastradities die in de volgende generaties worden doorgezet. “Vroeger kreeg ik altijd kleren voor pasen” zei ik tegen het lief. De volgende dag zei mijn mama dat ze een kleedje gaat halen voor Emma, want het is Pasen en op Pasen krijg je kleren.
• Dit weekend wordt er 20 graden verwacht op de buitenthermometer. Zondag is het koers en dan zitten we samen met vrienden en eten we vleesjes. Ik kan nu al voelen hoeveel deugd dat gaat doen.

Genant

• Spreken tegen de baby omdat het alternatief tegen jezelf praten is. Veel praten met de baby, zelfs wanneer ze slaapt en jezelf sussen met de kennis dat het goed is voor haar taalontwikkeling. Dat ook doen wanneer het lief er is, kwestie dat het kind zich betrokken voelt. Betrapt worden door het lief terwijl je aan het spreken bent met de knuffels van de baby. Die spreken nooit tegen, kosten geen geld en zijn proper in huis. Het kon slechter.
• Spreken tegen je baby. Altijd spreken tegen je baby. Overal spreken tegen je baby, zeker wanneer ze in de draagdoek zit. Dat soms doen in een irritant stemmetje. Erop aangesproken worden door het lief en beseffen dat het mij geen zak kan schelen omdat het de baby doet lachen. Achteraf beseffen dat je zo’n moeder bent geworden en daar wat om grijnzen. Het spijt me, twentysomething Romina, maar ge zijt er zelf zo één geworden en nu dus ook finaal gejost for life.
• Naar de Colruyt gaan zonder baby. Mij voelen als Dorothy in The Wizard of Oz en DOLENTHOUSIAST zijn. Afgeleid worden door 1001 dingen en zelfs niet geërgerd zijn omdat het zaterdagmiddag is en vol zit met mensen die tegen uw kar rijden. Condooms nodig hebben en met het zelfvertrouwen van tien personen voor het rek gaan staan. Ik ben tenslotte een moeder nu en iedereen weet dat het niet veel stoerder wordt dan dat. Direct overweldigd zijn. Hoe zat dat ook al weer? Hoe is het mogelijk dat er zoveel keuze is in de freaking Colruyt? Een beetje onzeker worden door al het volk dat passeert en uiteindelijk beslissen dat het doosje linksboven uitverkoren is. Op de tippen van de tenen gaan staan en merken hoe enkele doosjes wankelen. Net iets te luid “Neen!” zeggen en weten dat iedereen in de omgeving ziet hoe een shitload (echt waar) aan dozen naar beneden komt. Met een rood hoofd (ook echt waar) alles terug zetten, twee random dozen in de kar smijten en terug aanzetten. Hallo mensen van de Colruyt in Eeklo, ik ben terug. En hoe!? Sorry voor de miserie, nu al.
• Aan de kassa in de Colruyt smalltalk doen. Het is zaterdag, genoeg volk dus. Wat praten over het winteruur en zomeruur en hoe lastig dat kan zijn. Vertellen over de baby en dat ze er precies geen last van heeft, integendeel zelfs. Drie zinnen, bedacht ik me achteraf in de auto, drie zinnen heb ik uitgesproken voor ik begon over Emma. Als ik zo voort doe gaan mensen mij binnenkort condooms geven.
• ‘s Avonds de baby in bad steken en afspreken met het lief dat hij ondertussen de croque monsieurs zal maken. Hem iets horen roepen over hesp en kaas en tistochniwaarzekerst. Beseffen dat ik het avondeten een beetje was vergeten. Met een beetje bedoel ik dat ik geen kaas of hesp had gekocht. En eigenlijk ook geen brood. Zwijgt. Dat kan de beste overkomen. Het was druk in de Colruyt en het regende er condooms.