Zondag

Het is zondag en dus weekend. Dat wil zeggen wij zitten waar we vorige week zaten: bij mijn ouders in de zetel. We bekomen van een dag vol zingen en wandelen in het ijskoude oh zo schone Brugge.

Na een busrit (feest dat dat is!) en wat stappen stopten we voor een lunch in Soup. Op een worp van de Grote Markt, super lekker, vers, vegan en betaalbaar: ik wist niet wat ons overkwam. De dochter smakte, smekte, charmeerde en wij prezen ons gelukkig met zo’n kind.

Erna trokken we richting ‘t Zand voor de terugrit met de bus. Dat kind ervaart een busrit als een rondje op de kermismolen (visualisaties van Lijnbussen met een flosh. Make it happen, De Lijn. Please). Als kers op de taart leerde het lief haar op de bel duwen. DINGDONG! Onderweg stopten we aan één winkel en de dochter besliste ter plekke dat ze nog wat accessoires nodig had. Wie ben ik om dat te weigeren?

Om de namiddag af te sluiten ging we eitjes rapen in Tillegem bos. Radiozender MnM organiseerde een eierenraap en we hebben ons kapot gelachen. De dochter kon zich uitleven in de speeltuin en gierde het uit bij het rapen van de chocolaatjes. Moeder beschaamde haar eigen een beetje, maar dat is niets nieuws.

Nu zitten we met drie in de zetel, terwijl de rest in de keuken zit. Mijn zus bakt een taart en die geur beschrijft perfect mijn gevoel; geluk is samen tope tegoare zijn.

Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen challenge. Dit is dag 26/40. Geen mens die weet hoeveel dagen ik al gebrost heb, maar het valt wel mee, peins ik zo.