Zoals beloofd, onze wekelijkse afspraak. Wat ik vermoedde blijkt waar te zijn: het doet deugd om terug wat te bloggen. Merci voor alle lieve reacties vorige week. Ge hebt geen idee hoe blij mij dat maakt.
Geweldig
- Cokido in de herfstvakantie.
- De indian summer die bezig is. Geef mij maar alle wandelingen.
- De Sinterklaas-chocolade in alle winkels
- De soep van geroosterde groenten, gemaakt door het lief.
- Emma kan rijden met een trapperfiets zonder wieltjes EN IK BEN ZO TROTS!
Gênant
- Kijken naar Masterchef met het lief en zien hoe een tafel vol eten binnen komt in de studio. Opmerken dat dat wel zwaar moet zijn om te dragen en hoe soepel dat gaat. Direct daarna beseffen dat die tafel natuurlijk op wieltjes staat. Vijf minuten moet wachten tot het lief gedaan heeft met lachen. Ik steek het op de vermoeidheid en mijn liefde voor George Calombaris.
- De was opplooien terwijl de baby in de zetel ligt. In een ooghoek zien hoe ze zich omdraait en nog net mijn hand kunnen uitsteken voor ze de grond op gaat. Dju toch. De tijd gaat snel. Voor ge het weet is zo’n kindje mobiel. Wel high five aan mezelf voor mijn reflexen.
- Een afspraak missen bij Kind&Gezin. Een maand later bedenken dat er nu toch echt een nieuwe afspraak moet gemaakt worden. Please zeg dat ik niet de enige ben. Met Emma waren die afspraken gebeiteld in steen. Met Billie is het precies wat soepeler. Hashtag loedermoeder.
- Met het lief kijken naar ‘De Rechtbank’ op tv. Elke keer een man zijn vrouw afsloeg bijna uit de zetel veren van colère en een rant afsteken. “Ik moet zijn uitleg niet horen. Bak in. Sowieso. Drie jaar. Minstens.”, en duizend vloekwoorden. Terecht, vind ik. Ik zou een goeie rechter zijn. Of misschien ook niet.
- Een zakje chocolaatjes krijgen bij mama. Alles opeten. Wanneer papa thuiskomt horen dat mama hem uitlacht omdat ik al zijn chocola op at. Sorry, papa. Echt. En hoe erg, zeg? Dan zijt ge over de vijftig jaar, wonen uw kinders op hun eigen met elk hun ménage en eten ze nog uw chocola op. Het was alsof ik een blik in mijn eigen toekomst kreeg, door mijn eigen toedoen. The joys of parenthood.