Het stadsleven in een dorp
Liefste lijf, Man man man, toch. Wat heb ik het afgelopen jaar massa’s respect voor jou gekregen. Je hebt een mens gecreëerd. Je geeft dat mensje eten op aanvraag en een aanraking is genoeg voor jou om te weten wat zij nodig heeft. Stomverbaasd was ik toen ik zag hoe de consistentie van mijn moedermelk… Continue reading
Vandaag zijn er mensen die zich wentelen in “Ik wist het wel” en “Het moest er toch eens van komen!”. Er zijn mensen die roepen over vluchtelingen en illegalen, over addergebroed en die hun hoop uitspreken dat hun kind zich bij voorkeur mengt onder het Arisch Ras (ehum). Er zijn politiekers die vlug proberen te recupereren… Continue reading
Zoals elke hippe moeder ben ik in het bezit van mijlpaalkaarten. Niet de normale, neen, ik heb hippe en trendy handgetekende zwart/wit exemplaren. Het was allemaal mooi gepland in mijn hoofd. De dochter zou in een schattig outfitje mooi poseren bij een kaartje, ik zou een foto of tien nemen en die dan selecteren op… Continue reading
Ik wil je altijd blijven vinden, als het aan mij ligt altijd liever. Bart Moeyaert – Zoek
Het lief heeft een deken. Het is een eenpersoons-donsdeken dat oud is. Het zit in een overtrek die nog ouder is. Zo oud dat het wit al beige is geworden, ook al heb ik dat spel al meerdere keren gewassen op 90 graden met elk mogelijk (was)product. Mocht ik kunnen, ik waste het op 500… Continue reading
Er wordt vaak wat geschreven over de raad die anderen u als ouder geven en er is inderdaad wat van te vertellen. Dagelijks krijg ik nog steeds de zotste dingen te horen onder het motto “in mijn tijd deden we dat zo” of een andere raad die de ultieme tip bevat. Meestal knik ik of… Continue reading
Het besef dat het vanaf nu voor elk moment kan zijn, dat kan op een zondagochtend op uw nuchtere maag nogal hard aankomen. Die dag besloot ik om Todo-lijsten te maken, valiezen in te pakken en alles rap een keer allemaal klaar te zetten voor in ‘t kliniek. Het lief was toch gaan werken, dus… Continue reading
Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zij geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn an’dre muren… Continue reading