Via een gat in tinternet belandde ik op de blog van I. in het jaar des heren 2006. Ik zag allemaal korte stukjes en vroeg mij af waarom dat nu eigenlijk niet meer kan.
Het zou zo makkelijk zijn. Ge bedenkt u iets, typt dat in de app en hopla, blogpostje klaar. Dan hebt ge wel geen fancy foto’s en tegenwoordig zijt ge dan ook geen #influencer, peins ik. Al chance kan mij dat niets schelen, want wij zijn sowieso cool genoeg. Waarom anders zou ons gezin van #testkeuken mogen doen voor MmeZsaZsa? Dat is uit pure coolness. Zie alhier.
Van waar dit opeens uitkomt? Er staan vier manden strijk, van die grote, geen kleintjes, en dat is mijn schuld. Wij lieten dat namelijk doen via dienstencheques, maar toen besliste ik dat dat te duur was en dat ik alles wel zelf ging doen. We zijn zes weken later en de was stapelt zich op. Af en toe is er ‘s ochtends een paniekske en dan moet ik rapraprap wat strijken. Het kan zo niet verder, dat weten we allemaal, dus had ik besloten ik deze ochtend een strijkmarathon doen.
Nu zit ik hier samen met al mijn principes al een ganse ochtend te tokkelen op mijn gsm terwijl ik de was negeer. Binnen een uur moet ik gaan werken. Maar kijkt: er is wel geblogd. Hoera! Good times.
Ik had er 6 staan, overvol. En ik streek niet ‘s morgens. Ik stuurde de zoon met gekreukte kleren naar school. Ben er niet op aangesproken geweest, dus ça va dan eh.
Ondertussen heb ik die 6 manden weggewerkt. En nu probeer ik als de was van den draad of uit de droogkast komt direct te plooien. Ge ziet dat bijna niet dat dat niet gestreken is 😊
Hahaha, proficiat met je blogpost! En verder zoooo herkenbaar 😉
Oh de was, ik word daar een beetje mottig van… ze zeggen dat het perpetuum mobile nog niet is uitgevonden, wel, ze mogen altijd eens hier in huis naar de was komen zien dan… ik hoef daar niets voor te doen en dat blijft in beweging.
‘k heb dit weekend ook vastgesteld dat ik mijn laatste propere T-shirts aanheb….dat mijn strijk sinds mei nu echt wel eens gedaan moet worden. Projectje voor een paar weekavonden deze week.
Maar snel iets zonder teveel gedachten bloggen…ik ben helemaal voor. ‘k ben nooit gestopt om dat te doen en nee, ‘k ben geen influencer, maar ‘k vind het nog altijd super plezant. En in feite lees ik die super snelle spontane posts ook het liefst bij andere, met af en toe dan een goed gebalanceerde doordachte gestructureerde langere post erbij 🙂