Gisteren had ik mij er rond deze tijd al bij neergelegd dat Geweldig en Gênant vandaag niet online ging komen. De dochter moest binnen voor een slaaptest en ik ging mee slapen. We zijn ook ‘Making a Murderer’ beginnen kijken. Wat is dat voor zotte boel zeg? Ik ben sowieso al niet het mens om na drie afleveringen rustig te wachten tot morgen, maar nu is ‘t wel helemaal zotjes. We zitten dus al aan aflevering 8. Als de dochter wat mee werkt hebben we alles gezien tegen dat het vanavond bedtijd is. Lees: 21u30. Moederschap, het doet wat met een mens zijn rock ‘n’ roll, zo blijkt.
Geweldig
- De dochter die amper weent wanneer ze volgehangen wordt met kabels voor haar slaaptest. Stoerste. Baby. Ooit.
- Onze Co-sleeper. Wat een geniaal ding is dat toch!
- Het lief zijn vol-au-vent.
- Zondag is het babyborrel. Outfitstress voor iedereen.
- Pannenkoeken naar het recept van ‘Ons Kookboek’. Nooit zal ik ze beu geraken.
Gênant
- De dochter in bed steken. In de zetel ploffen en tv kijken. Geconcentreerd het programma op de televisie volgen. Horen dat de dochter in haar slaap aan het jammeren is. “Ssht rustig” mompelen en beginnen wiegen. Beseffen dat je geen baby vast hebt. Besluiten om te gaan slapen. Ik dacht echt dat ik wist wat moe zijn was voor de baby kwam. We hebben voor dat soort vermoeidheid een nieuw woord voor nodig. Een overtreffende term. Ontoerekeningsmoeheid. Of gelijk mijn mama zei: “Al een chance dat het geen MOEder is, want dat duurt langer!”. Hahahaha. Not.
- Een babysit inschakelen voor een paar uur. Die twee uur op voorhand laten komen voor gewenning en briefing. Beseffen dat alles goed komt. Net voor het vertrek nog snel iets zeggen. Tien minuten vullen met “Ohja”, “Ahja”, “Juist ja, enkel nog …” en “Zeker ook nog, want ge weet maar nooit…”, om uiteindelijk te zwijgen omdat nu echt iedereen met zijn of haar ogen staat te rollen. Ge weet maar nooit, toch? Ze moesten maar eens de 18 gewassen tetradoeken op gebruiken. Wat dan? Hé? WAT DAN?
- Een avond weg gaan. In de laatste vijf minuten mezelf rap omkleden zodat de kans op ondergespuugd textiel klein is. Zoeken achter een handtas en beseffen dat er al 9 weken geen meer in gebruik is. Even overwegen om de luiertas mee te nemen en uiteindelijk toch maar vertrekken zonder tas. Waar AL mijn gerief dan was? In het lief zijn jaszak, want AL mijn gerief is tegenwoordig enkel mijn gsm. Het is al een overwinning op zich om buiten het huis te geraken zonder bespogen kledij. Ter verdediging: ik heb wel een enorm schone en stijlvolle luiertas. Ze past niet enkel bij mijn buggy en alle babyaccessoires, maar ook zowat bij elke outfit. Yes, sir!
- Naast de dochter liggen in het ziekenhuis. Midden in de nacht rustig kolven. Op de een of andere manier het kolf flesje los laten schieten. Het bed, deken en al mijn kledij doordrenken in borstvoedingsmelk. Erin slagen om geen luide vloek te lossen. Zien dat de tetradoek, die er lag tegen het morsen, nog kurkdroog is. Wel, er is toch iets droog gebleven. We gaan voor mijn gemoedsrust allemaal even negeren dat al de rest klaar was voor de wasmachine.
Ontoerekeningsmoeheid.
Woord van het Jaar voor 2016. Zonder twijfel. Ik start met de campagne ergens eind april
Geweldig dat Emma zo braaf is geweest, hopelijk waren de resultaten van het slaaponderzoek goed en geruststellend!
En nu ben ik wel benieuwd waar je schone en stijlvolle luiertassen kan vinden
Bannini voor de luiertassen en we hebben donderdag pas het resultaat
Inderdaad, mooie! *zet op het lijstje*
Succes donderdag, maar dat komt wel goed!
Ook ondergekotst bij elke gelegenheid? Standaard propere shirts in de auto hebben liggen? Ik wil hier niet de zoveelste adviesgever zijn, maar, ya know….Ons werd aanbevolen om johannesbroodpitmeel (ja dat is een woord) bij de (afgekolfde) melk te doen en dat werkte inderdaad. Zo goed zelfs, dat er een T-shirt dat standaar achterin de auto lag er in geslaagd is te verkleuren door de zon.
Had ze al, daar is ze terug af. Emma heeft vooral last van haar darmpjes
Vandaar dat ze ook blijvend borstvoedingsmelk krijgt. Dat is het beste in die situatie. Toch merci!
Ik betrapte me er regelmatig op dat ik ergens zat of stond te wiegen of te neuriën, of liefst nog tegelijk, terwijl het kind in kwestie een kamer verder lag. Genant dus
Ontoerekeningsmoeheid <3
Dat wiegen zonder baby in je armen was ik bijna vergeten, ik heb dat nochtans veel gedaan… Nu zit ik telkens er een hond in de buurt lawaai maakt klaar om naar de kinderkamer te gaan kijken, sommige van die blaffen lijken keihard op huiltjes of kreten. En die ene keer dat manlief en ik zonder kindjes waren, hoorden we ze precies toch verschillende keren roepen. Hoort erbij zeker?
Flesjes die losschieten en alles besmeuren zijn een merde, alles vuil én de melk kwijt
Ik duim dat dat slaaponderzoek iets duidelijk maakt, wat het ook is.
Zo te zien gaat het moederschap je toch wel af eh hahaha welkom to motherhood baby
De ‘met Emma’ Geweldig & Gênants zijn zo mogelijk nóg beter dan de zwangerschapsedities! You go, girl(s)!
de slaaptest, is dat nu altijd verplicht misschien?
Nope. Ik heb die zelf gevraagd omdat ik een zusje heb die gestorven is aan wiegendood.
oei amaai! Ja dan kan ik wel goed verstaan dat je daar extra alert voor bent!! Mijn deelneming!
Dat van dat moe zijn is zo herkenbaar. Ik weet dat ik het niet zou mogen doen, maar als mensen onder kinderen spreken over ‘slechte nachten’ of ‘hoe moe ze wel zijn’ dan moet ik mij echt inhouden om niet met mijn ogen te rollen en meteen af te steken van ‘haha wacht dan maar tot ge kinderen hebt!’. Ik moet mij daar écht voor inhouden. Ik dacht dat ik niet wist wat moe zijn was tot ik zwanger was, haha! Wat die handtas betreft: idem hier! Die eerste weken was ik echt altijd bij Oskar en zat alles in de luiertas. Toen we dan samen eens een avondje weggingen, besefte ik ook dat ik al weken geen handtas meer had gebruikt. Dat wordt dus écht wel beter :-).
Dat is echt he! Ik begrijp u volledig. “Moe? Laat me niet lachen, jong!” We moeten oppassen, want voor ge het weet zijn we volwassen
Co-sleepers rule! Samen met draagdoeken de beste uitvinding e v e r! Geniet van je kleine meid!