Het stadsleven in een dorp
Wanneer je mijn dochter haar invulboeken ziet, dan denk je in eerste instantie waarschijnlijk dat ik een doorgeslagen moeder ben. Mocht ik je vertellen over mijn fotosysteem en de back-ups (op harde schijf en in de cloud, jawel), dan zou je kunnen insinueren dat het allemaal toch wel overdreven is, en toegegeven: dat is het… Continue reading
Mijn grootouders langs vaders kant heb ik nooit gekend. Die zijn overleden toen mijn papa nog een tiener was. Er bleven zes kinderen achter, variërend van tieners tot dertigers. Mijn papa was de jongste, als tiener, en verbleef bij zijn oudere broers en zussen tot hij ging samenwonen met mijn mama. Die broers en zussen… Continue reading
Ik las ooit hoe iemand het gemis van een geliefde vergeleek met een steentje die in je schoen zit. Sommige dagen voel je het amper, of zelfs niet, en andere dagen is het er zo hard dat je met moeite kan stappen. Zo is dat maar net. Het is herfst en dat is en blijft… Continue reading
Het is vier uur, maandagmiddag twee oktober en ik heb vandaag nog niets gedaan. Letterlijk. Ik heb de ganse dag voor mij uit zitten staren en zuchten. Meestal betekent zo’n gedrag bij mij niet veel goeds en dit keer is dat niet anders. Hoe dat komt? Op zeventien augustus kreeg ik rond vijf uur in… Continue reading
Een paar jaar terug ging ik naar een voorstelling van Griet Op de Beeck en Wannes Capelle. De titel was “Wie zal ons redden?”. In haar verhaal kwam een huisbrand voor en ze beschreef dat op een manier die mij de adem benam. Ik werd terug gekatapulteerd naar toen ik op het muurtje zat en… Continue reading
Vandaag sprak ik met een vader die mij zei hoe zijn zoon reageerde toen ze live zagen hoe Appie neerging op het veld. Hoe zijn kind hoop had en zeker was dat alles goed ging komen en hoe hij dan dingen moest uitleggen als “zuurstoftekort in de hersenen” en wat dat betekent. Met de dagen… Continue reading
Als de zon schijnt gaan mama en dochter op schok, dus was het hier vier dagen stil. Daarvoor hebben jullie natuurlijk alle begrip, mede één van de redenen waarom jullie de beste lezers ter wereld zijn. Applausje voor jullie zelf. Daarnet reed ik naar huis en bedacht ik me dat ik me soms kan ergeren… Continue reading
Vandaag stond in het teken van onze vrienden. We gingen lunchen bij Mama & Papa MC, die ook de ouders zijn van het lief zijn petekind. Het is dat ik zelf een dochter heb, of ik zou u zeggen dat ze het mooiste meisje ter wereld is. Iets meer dan een half jaar oud en… Continue reading