Romina, dat komt uit een liedje

Wanneer ik mijn naam aan mensen vertel krijg ik vaak reacties, die variëren van “Ah en waar zijt ge geboren?” tot “Romina Power!”. Allebei behoorlijk fout. Waar mijn naam dan wel vandaan komt? Zet u bij, ik zal het u vertellen.

Bijna dertig jaar geleden werd ik geboren te Oostende in ‘t ‘Illegherteklinieke’. Mijn papa en mama waren in de wolken met zo’n fantastische baby en papa wist het wel zeker: “Mijn eerstgeborene heet Patricia”. Zijn naam is Patrick en in zijn hoofd was het allemaal al geregeld. Een dochter? Patricia. Een zoon? Peter. Allemaal kindertjes met een P, hoe cool is dat niet, zeg?

Gelukkig was mijn mama er. Die had een liedje gehoord van een Hollandse charmezanger over zijn dochter. Ze vond de tekst zo mooi. Dat wilde ze haar kind meegeven. Na een dag zonder naam was er beslist. Mama en haar hormonen haalden hun slag thuis: ik heet Romina, net zoals de dochter van Dennie Christian. Het liedje is melig, enorm Hollands en ik vind het ontzettend lief. Mijn mama, toen net 20 jaar, koos voor haar dochter dingen zoals: “Je bent ons kindje en nu al onze held”. Wanneer ik daaraan denk, dan zit er iets in mijn oog. Kersverse ouders, net zelf geen kinderen meer en al vol dromen voor hun dochter. Ik herken mezelf in dat ‘dromen’. Een kind van haar ouders, zegt.

Mijn naam vind ik geweldig. Dat is altijd zo geweest. Ze klinkt in alle talen en je hoort ze niet zo vaak. Toen de tijd er kwam om een nickname te zoeken voor op ‘t internet bleef ik gewoon bij Romina. Er werd ‘tje’ achter geplakt, want dat kennen ze niet in Amerika en is dus altijd beschikbaar. Het is ook een naam die bij mij past. Gek om te zeggen, maar ik vind dat. De enige variant die gebruikt wordt op Romina is ‘Omia’, door mijn zusjes. Als peuter noemden ze mij zo, en dat is blijven hangen. Zij zijn ook de enigen die dat mogen, want dan smelt mijn hart een beetje.

Mijn ouders kozen vier namen, allemaal uit liedjes, en deden dat goed. Indira, Nakita, Jonathan en Romina. Die horen bij elkaar. Ge ziet dat. Ge hoort dat. Ge weet dat. Later, wanneer ik groot ben, zal er een klein meisje uit mijn buik komen (ja, een meisje, geen discussie) en haar naam weet ik nu al. Ze komt uit een liedje. Wanneer het zo ver is, leg ik u alles uit. Beloofd.