Het stadsleven in een dorp
Je moet het mij vergeven dat de inleiding korter is dan anders vandaag. Ik kan er niets aan doen. Mijn hoofd is appelmoes. Dat typt iets moeilijker. Dus gelijk ze in Amerikas zeggen: so without further ado… Geweldig 8 maart 2018. Knutselen met de dochter blijft één van de plezantste dingen op aarde. Het lief… Continue reading
Vandaag is het internationale vrouwendag. Acht maart. Ik ben een feminist, dus ik zou geen moeite mogen hebben met een blogpost rond het thema. Er is de dochter die mij ziet als haar rolmodel en zelf ben ik omringd door machtige vrouwen die elk op zich een boek verdienen met hun verhaal. Minstens. Deze week… Continue reading
De dochter vraagt eigenlijk niet veel, wat een grote luxe is. Of we nu op de markt voorbij een kraam met springende pluche lopen of in de supermarkt, buiten een sandwich vraagt ze niets. Onlangs waren we in de gift shop van de Efteling. Emma had een zakcentje van haar papa gekregen (ohmagad zo cute)… Continue reading
Wanneer je mijn dochter haar invulboeken ziet, dan denk je in eerste instantie waarschijnlijk dat ik een doorgeslagen moeder ben. Mocht ik je vertellen over mijn fotosysteem en de back-ups (op harde schijf en in de cloud, jawel), dan zou je kunnen insinueren dat het allemaal toch wel overdreven is, en toegegeven: dat is het… Continue reading
Gisteren reed ik met de dochter naar de crèche. Tijdens het rijden praten we over wat we ‘s avonds gaan doen. Ze vraag wat we morgen gaan doen ik zeg haar dat we naar mijn mama gaan. Ze vraag wie er allemaal zal zijn en of haar papa meegaat. “Papa ni mee, mama?” “Neen Beetje,… Continue reading
Het gaat hier vlot met dat bloggen. Zonder het te beseffen is het terug in mijn systeem gekropen en vaak bedenk ik overdag al “ah, vanavond kan ik misschien daarover eens babbelen”, in plaats van “als ik nog eens blog kan ik het misschien eens hebben over…”. Heerlijk vind ik dat. Vrijdag is vrijdag, dus… Continue reading
Mijn persoonlijke lijst met uitspraken van Emma is ondertussen al eindeloos lang, maar voor de één of andere reden heb ik die hier nooit gedeeld. Emma’s eerste woorden kwamen rond een maand of acht, en tegen dat ze twee jaar was zong ze heelder liedjes. Mensen vonden dat indrukwekkend en applaudiseerden zich een ongeluk, waardoor… Continue reading
Er zijn ontzettend veel ouders in mijn leven, en toch weer niet. In mijn dichte familie en mijn vriendenkring ben ik de enige en eerste van de bende die mama is. Bij de vrienden van het lief zijn we bij de laatsten. Online zit ik volledig in de wereld van #momlife en zoals bij zovelen… Continue reading