Het stadsleven in een dorp
Lieve Emma, Wat ben je snel groter geworden. Zo traag als de eerste weken leken te gaan, zo snel vlogen de laatste voorbij. Het lijkt met momenten wel alsof we een ander kindje hebben gekregen, want het wenen is er quasi volledig uit. De dokter had gelijk: vier maand en de krampjes zijn voorbij. De dagen… Continue reading
Toen ik in het eerste trimester van mijn zwangerschap zat gaf iemand mij de tip om zeker Aerosleep-producten aan te kopen. “Het is simpel, die producten doen wat ze zeggen”, zo redeneerde ze, en wanneer dat soort zin uit de mond van een vriendin komt, dan heb je mijn interesse. Onze goede vriend Google wist mij al… Continue reading
Die had ik u nog niet getoond, zeker? Het lief en ik hebben dat volledig zelf ontworpen en in elkaar gestoken. We zijn daar (nog altijd) enorm preus over. Preus ‘lik veertig, of zelfs nog meer. Het silhouette van dat meisje komt overal terug, zodat er een mooi geheel is. Ik kan daar nogal neurotisch… Continue reading
Toen ik zwanger was las ik bij MmeZsaZsa een blogpost over draagdoeken. Onder het motto “Ge weet maar nooit dat ik een bleiter krijg” kocht ik mij een ringsling bij Blabloom. Dat systeem leek mij het simpelste, en daar zat iets van metaal tussen, dus misschien was dat veiliger dan die knooptoetanden? Het lief vertrouwde… Continue reading
Lieve Emma Deze brief heb ik al honderd keer geschreven en verwijderd. Nooit goed genoeg. Te houterig. Te cliché. Te hard. Te zacht. Ik ging zelfs andere mama’s hun brieven lezen en verzuchtte me bij de schoonheid ervan. Jaloers, dat was ik ook een beetje, omdat zij dat wel kunnen en ik niet. Je brief… Continue reading
Het lief heeft een deken. Het is een eenpersoons-donsdeken dat oud is. Het zit in een overtrek die nog ouder is. Zo oud dat het wit al beige is geworden, ook al heb ik dat spel al meerdere keren gewassen op 90 graden met elk mogelijk (was)product. Mocht ik kunnen, ik waste het op 500… Continue reading
Er wordt vaak wat geschreven over de raad die anderen u als ouder geven en er is inderdaad wat van te vertellen. Dagelijks krijg ik nog steeds de zotste dingen te horen onder het motto “in mijn tijd deden we dat zo” of een andere raad die de ultieme tip bevat. Meestal knik ik of… Continue reading
Dag drie van ‘t nieuwe jaar is ingezet en hier wordt dat gevierd door languit in de zetel te liggen en de dochter wisselend te laten slapen op het lief of op mij. Dat bevalt ons het best van allemaal. Achttien dagen ben ik nu mama en ook al gaat alles hier redelijk vlot, toch… Continue reading