Deze week was rustig op het vlak van gênante situaties. Wat kan ik zeggen? Vorige week was het een persoonlijk record en blijkbaar wordt dat evenwicht hersteld door de kalmte deze week. Enkel en alleen omdat ik dit hier typ en straks op ‘publish’ ga duwen kunt ge der zeker van zijn dat het volgende week weer dikken ambiance zal zijn. Spannend, zeg!
Geweldig
- De match Club Brugge – Westerlo, die was goed voor het hart. Zoveel sfeer.
- Zaterdagavond spraken we af met heel wat vrienden in Gent. We waren moe en gingen niet lang blijven. Het was 03u00 toen we terug thuis kwamen, met een hart overlopend van liefde en gerust gemoed. Vrienden zijn goed voor mijn kop en lijf.
- De toetsencombinatie ‘CTRL+SHIFT+>‘ (in Word) leren op school.
- Zes inschrijvingen al voor #kerstruil. Hoe geweldig is dat niet? Kom. Zijt eens eerlijk. Ikzeghetu: mijn enthousiasme botst hier van de muren. Het lief komt zot. Dat kan geen kwaad, dus schrijf u in! (Alsjeblieft?)
Gênant
- 19u45 word ik verwacht op het lief zijn werk om wat mee te helpen. De tijd tikt voorbij en het is duidelijk dat ik pas rond 20u00 zal aankomen. Het lief krijgt elke vijf minuten een update van mij en het schuldgevoel tegenover hem groeit met de minuut. Eindelijk, om 20u00 kom ik aan, puffend met een verward hoofd. Ik stamel wat sorry’s en hij zegt: “Toch schoon op tijd? 20u00 hadden we gezegd hé?”. Wel wel wel, Romina. Alsof ge dat nog niet eerder hebt meegemaakt? Een week of twee geleden? Zoiets? GET YOUR SH*T TOGETHER, WOMAN. Serieus.
- Het lief staat dubbel geparkeerd op een grote baan om mij ergens af te zetten. Ik neem hem nog eens vast, geef een kus en praat nog wat. Hij zegt: “Schat, auto’s achter mij …” en ik antwoord: “Uhu, er komen auto’s af”. Het arm schaap heeft dus nog moet zeggen dat we op een drukke baan stonden voor ik doorhad dat hij bedoelde dat ik mij moet haasten, want dat zo dubbel parkeren gevaarlijk is. Sorry mensen, overmacht. Liefde. Dat was het. Geen verstrooidheid of lak aan besef, neen. Het is liefde, en iedereen weet: in liefde en oorlog zijn geen regels. Neen, ook geen verkeersregels, neen.
- Samen met het lief in de living staan en wat praten. Plots een moment van zelfbewustheid ervaren en beslissen om ‘zwoel’ van je flesje cola te drinken. Oogcontact maken. Lichte grijns. Flesje naar je mond. Cola over pull uitgieten zoals een driejarige. Zucht. Ik denk dat we na zeven weken wel bereikt hebben dat ik nooit een zwoele seksuitstralende nimf zal zijn. Oh wel, baadt het niet dan schaadt het niet zeker? Het zorgt op zijn minst voor de slappe lach bij het lief. Humor is ook iets waard en rond mijn ringvinger is er nog plek. Just saying.
- Niet goed kunnen zien en met uw ogen pieren. In uw auto uw ruitenwissers aansteken en eens van ‘pshht pshht’ doen zodat alles weer proper wordt. Beseffen dat alles proper is, behalve uw brilglazen. Zeg mij dat er nog brildragers zijn die dit voorhebben. Ik kan toch niet de enige zijn? De ene minuut zijn uw glazen spiksplinterglashelderproper en de minuut erna zijn die zo vuil, maar zo vuil, dat het precies wel wat mistig is.
Ik heb nog een andere blogster proberen warm te maken voor je kerstruil. En ik ben altijd blij dat er mensen zijn die nog gênantere dingen voorhebben als ik. 😉
Ha! Hoe cool van u. En geen zorgen, zolang ik buiten kom zijn er gênante situaties genoeg 😉
Zo herkenbaar van die ruitenwisser en de bril 😀 *gniffelt*
En ook: de bril kuisen omdat er een klein vlekje opzit. En eindigen met een bril die helemaal vol vette vegen zit. Of ben ik serieus de enige brildrager die dit voorheeft?
Oh neen, persoonlijk één van mijn grootste ergernissen. En garantie zit je dan ergens, heb je geen doekje meer bij en beleef je de rest van avond door een vettige waas. (persoonlijke vettigheidsplaatsen: het midden van een toneelvoorstelling, in mijn auto, …)